Dzień dobry,

W tym wpisie chciałabym zaprezentować książkę, która jest dotychczas jedną z lepszych pozycji jeśli chodzi o kulturę Mikronezji.

Napisana w języku angielskim przez Francisa Hezela, doskonale przybliża tok rozumowania Mikronezyjczyków, ich zachowania, kulturę, życie na wyspie…

Opis na Amazonie, gdzie między innymi możecie nabyć ową książkę mówi:

„Dlaczego wyspiarze są tak hojni w obdarowywaniu żywnością i dobrami materialnymi, ale tak bardzo strzegą informacji? Dlaczego ci ludzie, w większości niezawodnie uprzejmi, śmieją się otwarcie, gdy inni się zawstydzają? Co oznacza uśmiech dla wyspiarza? Co może oznaczać nagłe zapadnięcie w ciszę? Te pytania są częste w spotkaniach z nieznaną kulturą wysp Pacyfiku. „Making sense of Micronesia” jest przeznaczone dla ludzi z Zachodu, którzy stykają się z Mikronezyjczykami jako nauczyciele, pracownicy socjalni, pracownicy służby zdrowia lub po prostu jako przyjaciele i są zaintrygowani ich wyspiarskim zwyczajem. Książka jest dla każdego, kto stara się zrozumieć sens wymiany kulturowej, której nie do końca rozumie.

Autor skupia się na najważniejszych elementach kultury wyspiarskiej: znaczeniu mapy społecznej, napięciu między jednostką a tożsamością społeczną, sposobach wykorzystywania bogactwa i wiedzy, ogromnej wadze szacunku, ekspresji emocjonalnej i jej ograniczeniach, wyspiarskich drogach radzenia sobie zarówno z konfliktem, jak i intymnością, prawdziwą, ale pośrednią siłą kobiet. Książka, daleka od teoretycznej ekspozycji, zaczyna się i kończy na opisie rzeczywistych zachowań wyspiarzy. Każda sekcja każdego rozdziału jest poprzedzona winietą ilustrującą omawiany temat. Książka próbuje wyjaśnić zachowania na wyspach, tak ciekawe, jak czasami może się to wydawać osobom z zewnątrz.

Nawet gdy autor mapuje kulturowy teren Mikronezji, identyfikuje te obszary, w których logika wysp i wymagania współczesnego świata wchodzą w konflikt tzw. „dylematu rozwoju”. W niektórych przypadkach wprowadzane są zmiany; w innych, same cechy kultury wyspiarskiej, które w przeszłości były wysoce funkcjonalne, mogą pozostać takie nawet dzisiaj. Ogólnie rzecz biorąc, opowiada się za powściągliwością – w naszych osądach na temat praktyk wyspiarskich, w naszym założeniu, że wiele z nich jest dysfunkcyjnych oraz w kierowaniu oskarżeniem o „rozwój” przed zrozumieniem szerszego kontekstu kultury, którą próbujemy przekształcić.”

Recenzja również zachęca, by ją przeczytać:

Zwięzłość i klarowność tekstu tej książki sprawiają, że jest ona o wiele bardziej przystępna dla niespecjalistów niż prawie cała analiza etnograficzna czy antropologiczna. Nie należy jednak sądzić, że ta jasność odzwierciedla jakiekolwiek powierzchowne rozumienie kultur mikronezyjskich. Fran Hezel doskonale zna wyspy i ich mieszkańców, a jego dobroć w dzieleniu się swoją wiedzą tak klarownie podkreśla, jak ważne jest, aby jego zdaniem obcokrajowcy, którzy jadą do Mikronezji, aby „pomóc”, poświęcili czas na poznanie ludzi, którym mają nadzieję służyć. ― Pacific Affairs

„Making Sense of Micronesia” z wyczuciem i obrazowo przedstawia kulturę Mikronezji dla czytelników niezaznajomionych z regionem i jego mieszkańcami. Opierając się na ponad czterech dekadach osobistych doświadczeń jako jezuickiego księdza i na podstawie spostrzeżeń zebranych z wywiadów, rozmów i badań, Francis X Hezel w ciekawy sposób przedstawia swój własny proces powolnego poruszania się w kierunku poznania wiedzy kulturowej. . . . Uwięzione w niemal ponadczasowej teraźniejszości, celowe rozmycie złożoności licznych społeczności wyspiarskich w tym regionie pozwala Hezelowi na uogólnienie o pojedynczej kulturze mikronezyjskiej w porównaniu z zachodnim światopoglądem. To działa. Wiele winiet, napisanych dla celowej atrakcyjności, trafia do każdego, kto spędził czas w Mikronezji lub współpracował z Mikronezyjczykami za granicą, a to zachęca czytelnika do odniesienia się najpierw jako regionalnego nieznajomego, który ma jedynie ograniczoną i prawie na pewno stronniczą perspektywę. Następnie, wprowadzając lokalną perspektywę, Hezel wzywa czytelnika do zakwestionowania własnych założeń etnocentrycznych. Przy tak wielu niedawnych przykładach napięć etnicznych, dyskryminacji, konfliktów i przemocy pojawiających się między diasporycznymi Mikronezyjczykami a mieszkańcami na Hawajach i w innych miejscach, coraz ważniejsze jest, aby nauczyciele, pracownicy socjalni, pracownicy służby zdrowia i ogół społeczeństwa poznawali wierzenia, zwyczaje i etykę Mikronezyjczyków z własnej kultury Mikronezyjczyków. Hezel podał takie odniesienie, napisane jasną prozą, bez akademickiego żargonu. ― The Contemporary Pacific

Źródło: Amazon

O Francisie X. Hezelu, SJ

Francis X. Hezel SJ jest księdzem jezuitą, który mieszkał i pracował w Mikronezji od 1963 roku. (Obecnie, wedle szczątkowych informacji które znalazłam, prawdopodobnie wrócił do Nowego Jorku, gdzie został wezwany wbrew swojej woli około 9 lat temu)

W różnych okresach służył jako nauczyciel szkoły średniej, administrator szkoły, proboszcz i przełożony regionalny jezuitów z Mikronezji. Przez trzydzieści lat kierował Micronesian Seminar, organizacją pozarządową non-profit z siedzibą w Pohnpei w Mikronezji.

Pisał i mówił szeroko o zmianach społecznych i ich wpływie na społeczeństwa wyspiarskie. Napisał także kilka książek o historii Mikronezji. Jego artykuły i filmy oraz inne produkty z Micronesian Seminar można obejrzeć on-line na stronie Micronesian Seminar: www.micsem.org

Ksiądz prowadzi bloga WheresFran ,a ostatni wpis na dzień dzisiejszy ukazał się 16 czerwca 2022, wygląda więc na to, że ksiądz nadal jest aktywny w sieci.